Umaszczenia świnek
Jednokolorowe
Albinos (Albino, Pink-Eyed White, PEW)
W pewnym sensie można powiedzieć, że w przypadku świnek albinosy, czyli osobniki pozbawione barwnika, nie występują. To charakterystyczne umaszczenie nazywane albinosem, o białym włosie i czerwonych oczach, jest w rzeczywistości uwarunkowane genami odpowiedzialnymi za umaszczenie himalaya, przy czym charakterystyczne himalajskie znaczenia są po prostu białe.
Na zdjęciu albinos Poseidon od Gracie, wł. Jitka Rudolfova, hod. Atacama.
Białe (Dark-Eyed, White, DEW)
Włosy na całym ciele są białe, oczy czarne, podeszwy cieliste, uszy białe lub różowe. Skóra posiada ciemny barwnik, który nadaje tej odmianie charakterystyczne czarne obwódki wokół oczu.
Na zdjęciu biały Sofokles z Westminsteru, wł. Jitka Rudolfova, hod. Atacama.
Czarne
Cała świnka jest czarna, ma czarne uszy, oczy, podeszwy i paznokcie. Czasem wyróżnia się również umaszczenie niebieskie o czarnym włosie z błękitnym połyskiem i niebieskimi oczami.
Na zdjęciu czarny Caramula's EXQUUISTE, wł. Anna Karniewska-Murgała, hod. Amaretto.
Czerwone
Ciemnorude (czerwone) umaszczenie na całym ciele z czerwonymi, rubinowymi lub czarnymi oczami. Uszy i podeszwy stóp czerwone lub brązowe. Najciemniejsza barwa w palecie kolorów czerwonych.
Na zdjęciu czerwona/złota agouti Amaretto FIRST KISS, wł. Olga Langier, hod. Indywiduality.
Czekoladowe
Włosy w kolorze ciemnego brązu, podobnie jak uszy i podeszwy, oczy czerwone, rubinowe lub czarne.
Na zdjęciu satynowy czekoladowy z buff UNKAS Metropol, wł. Jitka Rudolfova, hod. Atacama.
Sepia
Jaśniejsza odmiana czerni. Świnka w tym kolorze może urodzić się szara i ściemnieć dopiero z wiekiem.
Na zdjęciu FABIAN von den Neckar-Teddy's, wł. Elke Mayer, hod. Neckar-Teddy's.
Beżowe
Charakteryzuje się krótkim, gładkim i wełnistym włosem dorastającym do 2 cm długości. U idealnego Rexa futro jest bardzo gęste i każdy włos odstaje od ciała pod kątem 90 stopni. Rasę tę po raz pierwszy otrzymano w 1919 roku.
Na zdjęciu BALBINA Andymar, wł. Anna Szczechowska, hod. Anavero.
Szafran
W palecie barw czerwonych znajduje się pomiędzy buff a kremowym.
Na zdjęciu szafranowa MOONLIGHT vom Mehlenburg, wł. Olga Langier, hod. Indyviduality.
Kremowe (cream)
Jasne umaszczenie w kolorze blond. Uszy kremowe lub różowe, podeszwy różowe i oczy czerwone.
Na zdjęciu kremowa agouti/biała Amaretto FIRST LOVE, wł. Martyna Paciorkowskam hod. Z Brawurą.
Buff
Ciemniejsza odmiana cream. Na zdjęciu KIJARA vom Regenbogenland, wł. Elke Mayer, hod. Neckar-Teddy's.
Lila (lilac)
Umaszczenie szaro-brązowe z rubinowymi oczami i lila lub różowymi uszami oraz podeszwami.
Na zdjęciu lila roan Caramula's BLAZING STAR, wł. Anna Karniewska-Murgała, hod. Amaretto.
Złote
Włos złoty, uszy i podeszwy złote lub różowe, oczy rubinowe. Kolor jest tylko nieznacznie ciemniejszy od czerwonego.
Na zdjęciu złota SG PAMELA ze Zbraslavi, wł. Jutka Rudolfova, hod. Atacama.
Slate Blue
Stalowy, zimny niebieski, zimny szary.
Na zdjęciu slate blue lux Ganzani von der Mittelmuehle, wł. Maja Kosielska, hod. The Pig
Połączenia kolorów
Tricolor (Tri)
U świnek nierasowych jest to najczęściej spotykane umaszczenie: futerko jest trójkolorowe, najczęściej biało-czarno-czerwone, o nieregularnych wzorach, kolory mogą na siebie nachodzić i mieszać się.
Na zdjęciu tricolor BAJKA, wł. Olga Langier.
Roan
Jest drugorzędną cechą umaszczenia i podaje się ją zawsze z kolorem podstawowym. Oznacza, że w kolor lub kolory podstawowe wmieszane są pojedyncze, niezgrupowane włosy w kolorze białym i tak np. blue roan oznacza czarne umaszczenie z wmieszanymi białymi włosami, strawberry roan białe włosy wmieszane w kolor czerwony. Identyfikacja cechy roan jest bardzo ważna, gdyż łączenie ze sobą dwóch osobników posiadających tę cechę prowadzi do narodzin zmutowanych genetycznie świnek, które najczęściej umierają wkrótce po porodzie (tzw. microphthalmic babies). Dlatego też ze względu na problem identyfikacji tej cechy, powinno się unikać krzyżowania roanów z jasnymi świnkami. Należy też zauważyć, że istnieją dwa typy roanów. To, co w Europie nazywa się "roan", w rzeczywistości jest to tzw. "mock roan" lub też "US roan", który w rzeczywistości jest umaszczeniem dalmatian wyglądającym tylko jak roan, Ten "właściwy" roan zaś determinowany jest częściowo recesywnym i nieletalnym genem si, a więc te "roany właściwe" można ze sobą krzyżować bez ryzyka otrzymania microphthalmic babies. Optycznie oba typy roanów może rozróżnić jedynie wprawne oko.
Na zdjęciu blue roan Caramula's TO POLAND WITH LOVE, wł. Anna Karniewska-Murgała, hod. Amaretto.
Brindle
Tak jak roan, tylko kolor "wmieszany" jest inny niż biały, najczęściej są to przemieszane czarne i czerwone włosy. W przeciwieństwie do tortoisehell, u których pożądane jest jak najlepsze rozdzielenie kolorów, wartość wystawowa świnki brindle rośnie ze wzrostem przemieszania kolorów. Poprawne umaszczenia obu typów są bardzo rzadko spotykane, najczęściej spotykane są ich mieszanki.
Na zdjęciu brindle FLEUR von den Coburger Kobolden, wł. Jitka Rudolfova, hod. Atacama.
Dalmatian (dalmation)
Rzadko spotykane umaszczenie białe z cętkami w odpowiednim kolorze, którego unikalną (lecz niełatwą do wyhodowania) cechą są błękitne oczy z czerwoną obwódką. Osobniki o cesze dalmation są nosicielami letalnego genu Rn i nie wolno łączyć ich w pary. U nich w białe włosy wmieszane są grupki włosów w ciemniejszym kolorze, więc można by powiedzieć, że roan to "odwrócony dalmation", gdyż u nich w ciemne włosy wmieszana jest barwa biała.
Na zdjęciu DEAN of Pine Lake Caviary, wł. June Gonzalez, hod. Cool Beans Caviary.
Himalaya (albinos himalajski)
Świnka ma futerko białe z czarnymi lub czekoladowymi znaczeniami w miejscach najbardziej narażonych na zimno (łapki, uszy i nosek). Im w niższej temperaturze przebywa świnka, tym większe i ciemniejsze są znaczenia. Badania naukowe pokazują, że gdy ciemniejące obszary wygolimy, a następnie będziemy zakładać na nie ciepłe okłady, włos odrasta w kolorze białym. Po usunięciu okładów włosy ponownie ciemnieją. Oczy powinny być czerwone lub rubinowe. Młode świnki są najczęściej nierozróżnialne od świnek białych, a ciemne znaczenia pojawiają się dopiero po pewnym czasie.
Na zdjęciu czarny himalaya Yeti Die Heidequiekker, wł. Katarzyna Kosielska.
Agouti
Włos różni się kolorystycznie na całej swej długości. Można powiedzieć, że jest on podzielony na trzy części, przy czym górna i dolna część różni się kolorem od części środkowej (zazwyczaj środkowa część jest najjaśniejsza). Umaszczenie to może występować w wielu różnych odmianach kolorystycznych, jednak najczęściej spotykane to golden agouti czarne przy korzeniu i na końcówce, czerwone w części środkowej oraz silver agouti ma włos czarny przy korzeniu i na końcówce, biały pośrodku. Wszystkie pozostałe odmiany kolorystyczne nazywane są wspólnie dilute agouti. Na brzuchu końcówki włosów mają ten sam kolor, co ich środki i w efekcie widoczny jest jasny pas włosów, które są ciemniejsze tylko przy nasadzie. Umaszczenie to sprawia wrażenie odrostów po farbowaniu (ticking). Jest ono najczęściej spotykane u dzikich świnek morskich.
Na zdjęciu złota agouti Amaretto HELENA RUBINSTEIN, wł. Marta Gąsiorowska, hod. Vanilla Caviary.
Soild (solid agouti)
Agouti bez charakterystycznego pasa brzusznego - cała świnka jest agouti.
Na zdjęciu solid złoty agouti GULLIVER Savonnier, wł. Jitka Rudolfova, hod. Atacama.
Argente
Włos podzielony jest nie jak u agouti na trzy części, tylko na dwie, z których górna jest jaśniejsza, a dolna ciemniejsza.
Na zdjęciu lila-szafran argente/biała ELAINE vom quiekenden Gartenhaus, wł. Elke Mayer, hod. Neckar-Teddy's.
Tortoiseshell (szylkret, TS)
Idealna świnka o umaszczeniiu tortoiseshell powinna mieć futerko podzielone na kwadraty, niczym szachownica w kolorach czerwonym i czarnym. Otrzymany efekt łudząco przypomina skorupę żółwia i stąd nazwa. W praktyce jest to bardzo trudne do wyhodowania, gdyż mozaiki nie są dziedziczone i przyjmuje się, że najważniejsze jest, aby kolory były rozdzielone i aby "plamy barwne" były stosunkowo duże.
Tortoiseshell z białym (szylkret z białym, TSW)
Tak jak tortoiseshell, tylko dozwolony jest kolor biały.
Na zdjęciu C-R's GLORIA, wł. June Gonzalez, hod. Cool Beans Caviary.
Tan (podpalany)
Cecha drugorzędna podawana z umaszczeniem podstawowym, np. blue tan, black tan. Oznacza, że poza podstawowym kolorem świnka posiada brzuch oraz okolice nosa, oczu i uszu w kolorze czerwonym lub złotym, np. chocolate tan posiada płaszcz czekoladowy i czerwone znaczenia, lilac tan - płaszcz lila i spód złoty.
Na zdjęciu czarna tan Amaretto ANGEL SUPRISE, wł. Grażyna Karczmarczyk, hod. GraKar.
Fox
Podobnie jak tan, tylko znaczenia świnki są białe. Dla przykładu silver fox ma czarny płaszcz i biały spód, lilac fox - lila płaszcz i biały spód.
Na zdjęciu czekoladowa fox Contessa die Heidequiekker, wł. Katarzyna Kosielska, hod. The Pig.
Lux
Znaczenia w kolorze buff lub orange (pomarańczowy).
Na zdjęciu slate blue lux Giggles von der Mittelmuehle, wł. Katarzyna Kosielska, hod. The Pig.
Otter
Znaczenia w kolorze kremowym.
Na zdjęciu czekoladowa otter Cacilia Die Heidequiekker, wł. Maja Kosielska, hod. The Pig.
Dutch
Świnka o umaszczeniu dutch może być jednokolorowa lub agouti, cechą charakterystyczną jest białe "siodło" na grzbiecie schodzące niżej dookoła brzucha, a następnie od spodu po szyi do pyszczka i w górę między oczami. W efekcie świnka ma w swoim kolorze tylko tylne partie ciała oraz charakterystyczne łaty dookoła oczu. Uszy muszą być tego samego koloru.
Satin
Futerko może być w dowolnym kolorze i długości, wyróżnia się wyjątkowym połyskiem, jest bardzo gładkie i lśniące. Sprawia wrażenie jakby wnętrze włosa było puste.
Na zdjęciu czerwony satin CLARK Cavia Bohemia, wł. Jitka Rudolfová, hod. Atacama.
Siml
Świnka posiada głowę i łapki w swoim kolorze, natomiast reszta ciała pokryta jest równomiernie białymi i srebrnymi włosami, co sprawia wrażenie jakby zwierzę siwiało. Cecha determinowana genem letalnym, a zatem nie wolno krzyżować ze sobą dwóch osobników siml.
Na zdjęciu SG TG łososiowa agouti siml z bielą LAILA Anovy, wł. Jitka Rudolfová, hod. Atacama.
SG - oznaczenie świnki posiadającej nieujawniony gen sn, determinujący satynowość.
TG i RG - oznaczenie świnki posiadającej nieujawniony gen rx, determinujący.
Autorką tekstu jest Pani Barbara Domagała (Sas), której serdecznie dziękujemy za udostępnienie cennych materiałów i zgodę na ich publikację.