O rasie US Teddy
Świnki morskie US Teddy są stosunkowo nową rasą – została uznana za oficjalną dopiero w 1978 roku, choć powstała 11 lat wcześniej w wyniku połączenia tradycyjnych ras występujących wcześniej.
Wyróżnia się szczególnie ze względu na futerko – jest krótkie, gęste i odstające, nadając świnkom wygląd pluszowych misiaków – stąd też nazwa Teddy (ang. teddy bear – pluszowy miś). Hodowcy właśnie na futerko powinni zwracać szczególną uwagę. Świnkę należy regularnie szczotkować, aby usuwać włosy, które wypadły lub te, które są słabe, aby futerko było sprężyste i wyglądało zdrowo (dowiedzieliśmy się ostatnio, iż najlepiej używać do tego małej, metalowej szczoteczki przeznaczonej do czesania kotów – lepiej zrezygnować ze szczotek dla gryzoni).
Długość ciała świnki tej rasy powinna wynosić od 20 do 25 cm, a waga może się wahać od 700 do 1200 g. Żyją przeciętnie od czterech do pięciu lat. Są bardzo popularne na zachodzie, ale w Polsce nie są zbyt powszechne, dlatego na polskich stronach internetowych praktycznie nie ma informacji na ich temat.
Prosiaki US Teddy, podobnie zresztą jak inne świnki, wymagają dużo, dużo miłości, uwagi i zaangażowania właścicieli, dlatego przed nabyciem gryzonia zastanówmy się, czy będziemy im to w stanie zapewnić!
Owy artykuł nie powstałby, gdyby nie fakt, iż pewnego dnia mój brat nadesłał mi drogą mailową tekst pochodzący ze strony Amerykańskiego Związku Hodowców Świnek Morskich (ACBA). Dotyczył on głównie tego, jak powinno się oceniać świnki rasy US Teddy, a zatem właśnie tej, której hodowlą się zajmujemy.
Autorka, pani Cindy Stanford, utworzyła ankietę składającą się z około dwudziestu pytań, po czym drogą mailową rozesłała ją do najbardziej prestiżowych hodowli świnek morskich na terenie USA. Odpowiedzi, które otrzymała, a także własne półroczne doświadczenie stanowiły dla niej bazę do napisania artykułu Evaluating the Teddy, a dla mnie zaś (drogą łańcuchową) ten właśnie artykuł wespół z polskim standardem rasowych świnek morskich (CPP) stał się cennym źródłem do utworzenia własnego 🙂
Wzorcowy Teddy to uosobienie słodkości. Powinien być mięciutki i miły w dotyku niczym prawdziwy pluszowy miś – z tego podobieństwa wywodzi się nazwa rasy (ang. Teddy Bear – pluszowy miś). Zanim futerko Teddych stanie się sprężyste i gęste, a zatem takie, jakiego oczekujemy, świnka w ciągu swojego życia musi przejść przez kilka etapów, podczas których jakość sierści znacznie się zmienia. Niestety, trzeba wziąć pod uwagę fakt, iż niektóre osobniki nigdy nie są w stanie osiągnąć wzorcowego ideału – wynika to z kwestii genetycznych.
Zdaniem wielu hodowców jakość futerka Teddych można ocenić tuż po narodzeniu. Na początku należy zwrócić uwagę na to, czy świnka posiada faliste wąsiki i poskręcane włoski na brzuchu, a także kędziory pomiędzy uszami i na ramionach. Pofalowana sierść na brzuszkach to absolutna podstawa – jeżeli już od początku jest przygładzona, to najprawdopodobniej nigdy się nie uniesie. Właściwa pokrywa brzuszka młodej świnki US Teddy powinna się składać z gęstych włosów wygiętych w kształt litery “C”.
Poza wyżej wspomnianymi kędziorkami, maluchy powinny mieć również zdecydowanie pofalowane włosy na pozostałej części ciała. Musimy być w stanie poczuć dłonią i móc zauważyć wyraźne fale na ciele naszej świnki. Równie ważnym czynnikiem jest długość futerka – idealny włos nie powinien być dłuższy niż 3 cm – dotyczy to całej sierści, która musi być wolna od pojedynczych długich włosów.
Jednym z najważniejszych czynników warunkujących jakość sierści jest jej gęstość. Zdaniem wielu hodowców jest to cecha najtrudniejsza do otrzymania i utrwalenia (!) Na szczęście stosunkowo szybko można ją dość dokładnie ocenić, nawet w przypadku młodych prosiaków. Zasadniczo ważne jest to, żeby przy przeczesywaniu świnki widać było jak najmniej skóry – nie powinny mieć wirków ani przedziałków, które dzieliłyby futerko.
Pisanie notatek i samodzielna obserwacja zmian sierści świnek, które urodzą się w Twojej hodowli pozwolą Ci szybko nauczyć się przewidywania jakości włosa dorosłych prosiaków już na podstawie oceny maluchów.
Następnym etapem w rozwoju sierści Teddych jest “etap puszysty”, w którym włos staje się napuszony i suchy – prawie jak po trwałej ondulacji. Świnki powinny osiągnąć ten etap w wieku 3-4 tygodni. Zdarzają się przypadki odchodzące od tej reguły – w pewnych liniach “puszysty etap” nie pojawia się nawet do 4-5 tygodnia, przy czym często właśnie te świnki, które dojrzewają wolniej i regularniej, ostatecznie mają ładniejszą sierść.
Podczas tego etapu futerko wyraźnie zaczyna odstawać od ciała, podczas gdy niektóre kędziorki wciąż pozostają widoczne. W tym okresie prawdopodobnie zauważysz wyraźne zwiększenie się gęstości włosa, a w przypadku dobrej jakościowo sierści przeczesywanie nie pozostawi widocznych luk. Gęstość przypuszczalnie będzie największa na koronie i wzdłuż grzbietu; sierść powinna jednak być dość gęsta, również po bokach ciała oraz na zadzie.
Kolejny etap rozwoju sierści świnki jest zwany przez hodowców “brzydalem”. W tym czasie, który przypada na średni wiek i wagę świnki, Twój Teddy może zaprowadzić Cię na skraj rozpaczy – szczególnie, jeśli nie jesteś jeszcze pewny, jak rozwija się ta konkretna linia Twojej hodowli. Szczeciniaste futerko, z którym wiązałeś nadzieję, znika – nie w sensie wypadania – włos traci na sprężystości i prawdopodobnie oklapnie, a Twoja mała, ukochana kulka futra nabierze niechlujnego wyglądu.
Długość trwania etapu “brzydala” znacznie się różni u poszczególnych świnek – niektórzy hodowcy obserwują zmianę w strukturze futerka przez 4-5 tygodni, inni nawet przez 12. Zgodnie ze zdaniem większości hodowców na pewno zauważysz zmiany, kiedy TO zacznie się dziać.
Przechodząc do kwestii futerka dorosłych świnek – zmiany w strukturze i gęstości włosa charakterystycznego dla dojrzałych osobników zachodzą mniej więcej w 5-6 miesiącu ich życia. Oczywiście, są pewnie wyjątki u których “dorosły” włos pojawia się wcześniej, czasem później, ale najczęściej jednak jest to wyżej wymieniony przedział czasu.
Jeżeli wybieramy świnki do linii hodowlanej z intencją rozmnażania, to powinniśmy szczególnie skupić się właśnie na wysokiej jakości futerka – wszelkie inne cechy dużo łatwiej modelować podczas hodowli, podczas gdy uzyskanie pożądanej sierści stanowi niemałe wyzwanie – powinien to być zatem główny czynnik, którym kierujemy się przy dokonywaniu wyboru. Warto zwrócić też uwagę na kontrastowość łat – ważne jest to, aby były wyraźnie rozgraniczone i aby kolory rozkładały się równo, przy czym pierwsza cecha jest znacznie istotniejsza.
W debacie mającej na celu ustalenie, czy lepszy jest włos miękki (“pluszowy”), czy włos szorstki, większość hodowców uznało, iż na pokazach świnek rasowych faworyzowane są świnki z szorstkim, szczeciniastym włosem, mimo że pozostaje to w sprzeczności ze standardem.
Skóra świnek rasy Teddy ma ewidentnie tendencje do przesuszania się – a zatem powinniśmy uzupełnić ich dietę o suplementy, które będą temu zapobiegać. Najistotniejszym wyznacznikiem, którym będziemy się kierować przy dokonaniu wyboru, powinna być obecność oleju – uzupełnienie diety o łuskane ziarna słonecznika, ćwierć łyżeczki oleju lnianego lub pół łyżeczki siemienia lnianego (mniej więcej dwa razy w tygodniu) powinno pozytywnie wpłynąć na jakość sierści – skóra świnki zostanie nawilżona od wewnątrz. Aby dodatkowo wspomóc ją od zewnątrz pomoże również kąpiel w szamponie dla świnek morskich, dla kociąt lub w bardzo delikatnym szamponie dla niemowląt raz w miesiącu (świnkę najbezpieczniej jest kąpać w misce z niewielką ilością letniej wody).