Rozwój młodych świnek
Jeśli myśląc o świnkowych maluszkach spodziewasz się małych, łysych robaczków z zamkniętymi oczkami, to bardzo, bardzo się mylisz – oseski rodzą się z pełnym owłosieniem i uzębieniem, a ich oczy są otwarte. Wyglądają trochę jak nietoperze bez skrzydeł. Poza tym, jak łatwo spostrzec na poniższej fotografii, składają się niemal z samych główek – ta dysproporcja zanika wraz ze wzrostem korpusu świnki.
Przez kilka pierwszych minut (do 1-2 godzin) dzieci są raczej osowiałe i mają kłopot z koordynacją ruchową (u jednej ze świnek zauważyliśmy nawet częściowy niedowład tylnych kończyn), mogą zastygać w bezruchu i ukrywać się w odosobnieniu od pozostałych świnek, lecz nie należy się tym nadmiernie martwić. Prawdopodobnie jest to moment przejściowy.
Przecież do tej pory dzieciaki przebywały w ciepłym brzuchu i jedyne, co czuły, to bicie serduszka mamy i ruchy swojego rodzeństwa. Nagłe zderzenie się z prawdziwym światem jest dla nich niesamowitym szokiem, dlatego proszę, wykaż im odrobinę zrozumienia!
Samica początkowo może wykazywać średnie, powiedzmy, zainteresowanie swoim potomstwem, jednak po dłuższej chwili zaczyna ze sporą energią myć dzieciaki. Te z kolei stają się coraz to bardziej ruchliwe i ciekawskie. Po kilku godzinach prawdopodobnie Twój wzrok nawet za nimi nie nadąży 😉 Laktacja u świnkowej mamy rozpoczyna się kilka – kilkanaście godzin po porodzie dlatego nie martw się, że świnki od razu nie zaczynają pić mleka.
Przez pierwsze dni/tygodnie oseski żywią się mlekiem matki, ale nie wyłącznie. Możliwe, że praktycznie od razu zaczną podjadać suchą karmę czy warzywa. W przypadku naszych prosiaków najchętniej podgryzanym pożywieniem było siano. Szybko też uczą się pić z poidełek – właściwie we wszystkim naśladują mamę 🙂
Aby upewnić się, że maluchy rozwijają się prawidłowo, należy ważyć je każdego dnia i zapisywać w tabelkach masę (świetnie sprawdza się waga kuchenna). Z naszych obserwacji wynika. że prawidłowy przyrost masy w ciągu pierwszych dni życia wynosi około 5 g na dobę. Przez pierwszych kilka dni masa może jednak nawet spadać – w takim przypadku należy bardzo dokładnie obserwować świnkę.
Często między poszczególnymi maluszkami występują dysproporcje – np. jedna ze świnek może być wyjątkowo duża albo wyjątkowo mała. W tym drugim przypadku szanse na przeżycie maleństwa ważącego mniej niż 70 g niestety nie są duże.
Po porodzie należy również pamiętać o samicy. Po ciąży jej organizm jest osłabiony, a sam poród nie jest uwieńczeniem jej matczynych obowiązków. Maluchy często nie pozwalają jej spać, a do tego musi przecież je wykarmić – w tym okresie jej dieta powinna być bogata, przede wszystkim w zieleninę, warzywa i owoce; koper i płatki owsiane są cennym dodatkiem do diety – wspomagają laktację. Dawki jedzenia powinny być wciąż większe niż normalnie!
A co do kwestii genderowych; prawidłowe i pewne określenie płci tuż po porodzie jest niemalże niemożliwe. Sami dopuściliśmy się sporych niedopatrzeń i dokonaliśmy błędnej oceny płci. Dużo łatwiej robi się to przy około 3 tygodniu życia świnki, dobrze też przy sprawdzaniu płci mieć drugą osobę do pomocy.
Krok pierwszy
Należy unieść świnkę tak, jak na zdjęciu powyżej i podeprzeć pupę drugą dłonią (UWAGA: nie unoś malucha wysoko do góry - lepszym miejscem będzie podłoga z podłożonym poniżej kocykiem - świnki są naprawdę szybkie i zwinne, niedużym problemem będzie dla nich wymsknięcie się z Twojego uścisku; nie chcesz chyba upuścić świnki z dużej wysokości!)
Krok drugi
Konieczne może być odsłonięcie włosów z okolic łona za pomocą kciuka; nie u wszystkich świnek narządy są od razu widoczne.
Krok trzeci - weryfikacja
a) PAN ŚWINKA: da się zauważyć wystającą kuleczkę; jeżeli w tej właśnie kuleczce znajduje się mikroskopijna dziurka, to mamy do czynienia z samcem. Aby to potwierdzić - przejedź palcem po skórze świnki ponad narządem - jeśli wyczujesz pionowy krążek (coś przypominającego cieniutką kość lub chrząstkę), to masz praktycznie sto jeden procent pewności.
b) PANI ŚWINKA: Sytuacja jest dokładnie odwrotna - kuleczkę znajdziesz też u pani, lecz bez mikroskopijnej dziurki. Nie wyczujesz też pionowej wypustki.
Zachowanie świnek obu płci praktycznie wcale się nie różni; pierwsze odmienności pojawiają się w okolicach trzeciego lub czwartego tygodnia życia maluchów, kiedy to panowie zaczynają interesować się siostrzyczkami lub nawet mamą. Cóż, wybaczmy im, zachowania kazirodcze zdarzają się często w świecie zwierząt 😉 Gdybym powiedziała, że dzieci bawią się ze sobą całymi dniami, to dopuściłabym się sporego niedopatrzenia; noc jest dla nich równie atrakcyjną porą szaleństw. Klatki znajdują się w moim pokoju, zatem maluchy załażą mi za skórę całą dobę 😉
Co istotne – po czwartym tygodniu (w skrajnych wypadkach nawet po drugim) od narodzin MUSIMY oddzielić świnki według płci. W innym przypadku może dojść do zapłodnienia, choć wiele stron i forów internetowych podaje inne informacje.
Posiadanie małych świnek jest niesamowitym doświadczeniem, ale tylko pod warunkiem, że masz wyjątkowe szczęście. Niestety bardzo często zdarza się, że matka lub maluszki giną podczas porodu lub rodzą się martwe. Ponadto ciąża jest dla lochy bardzo wyniszczająca i musisz mieć pewność, że będziesz w stanie zapewnić jej dodatkową uwagę i opiekę. Trzeba również sobie zdać sprawę z tego, iż obecność osesków wiąże się z wieloma dodatkowymi obowiązkami – chociażby dużo częściej trzeba sprzątać klatkę i jej okolice czy bardziej dbać o dietę, ważyć maluchy i kontrolować ich kondycję; we znaki dają się nieustanne dokazywanki i nieodstępujące ich hałasy. Jeżeli podejmujemy decyzję o rozmnażaniu, musimy wszystkie te czynniki brać pod uwagę i poważnie się nad tym zastanowić.